Jör Koster, lid bij de renners, voorheen bij de MTB, is ons ontvallen. Jör heeft zelf besloten om zijn leven te beëindigen.
Jör was een bijzonder energiek persoon die ruim 10 jaar geleden door zijn vrienden voor zijn verjaardag op een lidmaatschap van de Spartaan werd getrakteerd. Het leek hen goed om hem iets te geven waar hij zijn energie in kwijt kon. Dat was een schot in de roos.
Wij hebben hem leren kennen als een bijzonder enthousiaste, joviale, avontuurlijke, behulpzame, sociale jongen.
En alleen met hem maakte je dingen mee, die je met niemand anders zou meemaken.
Hij stond altijd klaar om mensen te helpen bij pech onderweg of als je iets had met je fiets kon je bij hem thuis langskomen, en hij hielp je zover hij kon. Hij vond dat leuk en omdat hij bij Hans Struijk werkte, had hij ook de juiste connecties om er veel over te leren.
Jör vond het leuk, en was er ook goed in, om te organiseren en om mensen bij elkaar te brengen en te enthousiasmeren voor evenementen. In de tijd dat hij bij Hans Struijk werkte regelde hij dat er 4 duo-teams meededen aan de Bike TransAlp van 2013 waarbij er 2 teams van de Spartaan waren en 2 van Hans Struijk. Hij legde de lat voor de organisatie hoog en voerde dat ook uit. Hij organiseerde het vervoer, campings, zorgde dat er chauffeurs waren, een masseur, zelfs een mecanicien. Hij kreeg Hans Struijk zover dat ze setjes kleding voor een ieder sponsorden alsmede allerhande reservemateriaal en een vrijwel professioneel fietsenrek. De sponsor werd niet vergeten dus uiteraard gingen een grote banner en een partytent van Hans Struijk mee.
Zo ging hij ook te werk bij een aantal edities van de Gulbergen24, een 24-uurs MTB race in Brabant. Er zijn meer van dit soort herinneringen aan hem.
Bij de Spartaan heeft hij zich een tijd ingezet in de kledingcommissie. Mede door zijn inspanningen is het kledinghok in de gele container in het oude clubgebouw zo overzichtelijk ingericht.
Naast zijn organisatorische talenten kon hij ook verschrikkelijk hard rijden. Als we op pad waren met hem bij MTB-wedstrijden kwam hij steevast als eerste over de finish. We zagen hem bij de start en bij de finish. Zijn kracht combineerde hij met een goede techniek en een grote onverschrokkenheid. Als wij over de meet kwamen, konden we Jör doodleuk met een peuk in de mond aantreffen. Hij stond dan ook bekend als de rokende mountainbiker. Een bijnaam die hij kreeg van de renners na zijn deelname aan een rennersweekend.
Het was 'never a dull moment' met Jör. Hij riep onderweg wildvreemde mensen jolige dingen toe met een grote grijns op zijn gezicht, dit gaf hem en ons veel plezier. Je kon op allerhande manieren vreselijk met hem lachen, want hij had een goed gevoel voor humor.
Jör was een echt mensen-mens en anders dan alle anderen.
Als hij ergens voor ging dan deed hij dat met de volle 150%. Dat de zaken niet altijd liepen zoals hij had gedroomd, vond hij moeilijk om mee om te gaan.
Los van dat hij een sociale jongen kon zijn, had hij ook een kant waarin hij hier juist grote moeite mee had. Dan trok hij ineens zijn eigen plan, wat voor zijn directe omgeving soms moeilijk was om te volgen en om mee om te gaan. Hij kon ook voor hele periodes onbereikbaar zijn.
Wat zich werkelijk in zijn hoofd afspeelde hebben wij nooit echt kunnen doorgronden.
We verliezen in Jör een zeer kleurrijk en markant lid met een uitgesproken persoonlijkheid die veel voor de mensen en de club heeft betekend. We zullen hem missen.
Rust zacht lieve Jör, we hopen dat je die rust gevonden hebt.
René, Michiel, Ronald en Richard, namens het bestuur van de Spartaan.
