Een mooi uitgebreid verslag van onze verslaggever (Andre Mook) van het NK Jeugd Wielrennen met een schitterende apotheose bij categorie 7: ga ervoor zitten!

Op zaterdag 8 juni 2024 werden in Zuidland, Zuid-Holland, de Nederlandse kampioenschappen voor de jeugd (Categorie 1 t/m 7) gehouden. Het uitdagende parcours van 1,5 km rond de kerk bestond volledig uit straatklinkers en bevatte smalle straatjes, blinde bochten, een steil dijkje, verkeersdrempels en veel toeschouwers. Renners en rensters uit het hele land die zich hadden gekwalificeerd, waren uitgenodigd door de KNWU om te strijden voor de Nederlandse titel in hun leeftijdscategorie.

Prestaties Jeugdleden

Maar liefst 17 jeugdleden van de Spartaan hadden zich gekwalificeerd om mee te strijden voor diverse Nederlandse titels. Om 09:00 uur klonk het eerste startschot voor de meisjes van 8 jaar in categorie 1. Daarna volgden de wedstrijden elkaar op, afwisselend tussen jongens en meisjes, en in oplopende leeftijdscategorieën. Het hoogtepunt van de dag vond plaats om 18:30 uur, met de strijd om de titel bij de jongens van 14 jaar (categorie 7). Zou Tim van der Velden weer een Nederlandse titel behalen?

In de sterk bezette wedstrijden werden de volgende resultaten door onze jeugdrenners behaald:

Categorie 2: Jongens: Jesse Heeringa (25)

Meisjes: Linde Trijntje Kortlever (19)

Categorie 3: Jongens: Julian Lengton (26)

Categorie 4: Jongens: Callum van Welie (10)

Meisjes: Sanne Kerklaan (8), Saar Mooij (18)

Categorie 5: Jongens: Ole Olsthoorn (30), Bram van der Velden (37)

Meisjes: Nienke Bennis (12), Floor Sigmond (23), Femke van Welie (30)

Categorie 6: Jongens: Oskar Loman (13), Sijmen Kwakkel (41)

Hoogtepunt van de dag: categorie 7

Het hoogtepunt van de dag vond plaats om 18:30 uur, waar vier vertegenwoordigers namens de Rijswijkse wielrenvereniging RWV de Spartaan aan de start stonden in het 78-koppige peloton (JO15) bij categorie 7: Niels Levelt (Rijswijk), Lucas Geerlings (Voorburg), Teun Berkhout (Rijswijk) en Tim van der Velden (Rijswijk) hadden voldoende punten behaald in de kwalificatiewedstrijden voorafgaand aan het NK om een startplek te verkrijgen. Van de 78 renners waren er 77 die de titel konden winnen en één (Tim van der Velden) die hem kon verliezen. De 14-jarige Rijswijker had tot aan dit NK een unieke reeks neergezet door elk NK op de weg waaraan hij deelnam te winnen.

De Strijd om de Titel

In een zeer sterk peloton en met een ongunstige loting wat betreft zijn startplek (P50) was het maar de vraag of Tim zich met de titelstrijd kon bemoeien. De eerdere wedstrijden van de dag lieten zien dat het peloton al snel op één lint werd getrokken en dat van achter naar voren rijden een behoorlijke uitdaging was. Vaak duurde het niet meer dan twee of drie ronden voordat alles in kleine groepjes uiteenviel, en als je dan niet vooraan zat, was het bijna onmogelijk om in de kop van de wedstrijd te komen.

Kanshebbers

Raf Bastiaanssen (Sprundel), Stijn van Dongen (Gilze) en Joost Vrij (Rockanje) waren de kanshebbers die allemaal op de voorste startrij mochten plaatsnemen. Hun strategie was duidelijk: direct na het startsignaal in de aanval en het peloton door de straten van Zuidland op één lang lint trekken. Tim was niet de enige favoriet met een ongunstige loting. Ook Roelof Pot (Den Haag), Wessel van Kesteren (Alphen aan den Rijn) en Thijmen Hendrikx (Reuver) moesten van achteren beginnen. Rijswijkers Teun en Niels stonden ergens halverwege opgesteld. Zolang het peloton niet gelijk in de eerste ronden ontsierd zou worden door valpartijen, was de hoop op een goede uitslag nog niet direct verloren.

De Wedstrijd

Met een felle start, superscherp bochtenwerk en ongekende controle over zijn op de straatsteentjes stuiterende fiets, had hij zich in 1 ronde van plek 50 naar plek 4 in het peloton geknokt. In de ronde daarna nestelde hij zich op kop en zorgde door het tempo te verhogen dat de eerste breuken in het lange lint van renners ontstonden. In de ronden daarna vormden zich meerdere groepen. In de voorste groep van ongeveer 40 renners zaten Teun en Tim, in de groep daarachter Lucas. Niels had hinder van andere renners bij zijn start en moest in de laatste groep proberen weer aansluiting met de groepen ervoor te vinden.

De gevreesde regen

Naast het uitdagende parcours zouden ook de weersomstandigheden nog voor verrassingen kunnen zorgen. Halverwege de koers werd een regenbui van 20 minuten verwacht, die de steentjes spekglad zou maken en het uiterste van de stuurmanskunsten van de renners zou vragen. Na vijf ronden ontstond er een kopgroep van ongeveer 25 renners met daarin Tim en Teun, deze leek weg te komen van de 15 man daarachter, echter twee ronden later zakte het tempo voorin in en vond er weer een samensmelting plaats.

Langzaam vielen de eerste regendruppels op de gezichten van de renners. De steentjes werden gladder en het behouden van je positie, liefst zo ver mogelijk vooraan, werd nog belangrijker dan eerder in de koers. De spanning steeg, niet alleen bij de renners maar ook bij alle ouders, familieleden en coaches langs de weg. Wielrennen is een prachtige sport, maar vallen is helaas een onderdeel ervan, en het risico daarop is bij regen veel groter, zeker als de belangen zoals die van een NK-titel zo groot zijn dat er echt op het scherpst van de snede wordt gestreden.

Noodlot slaat toe, NK-droom in duigen?

In ronde 13 stond de pechduivel op de stoep. Op de dijk bij de kerk reed Tim over een grote spijker heen die genadeloos door zijn achterband prikte. Heel even leek het erop dat er niets aan de hand was, maar bij het verlaten van die dijk was er een hard gesis en werd zijn achterband zo plat als een dubbeltje. Om zijn koers te redden, moest er nog ruim een kilometer naar start-finish worden gefietst, daar in de materiaalzone kon zijn vader razendsnel het achterwiel vervangen en een aanpassing aan zijn schakelmateriaal uitvoeren. Omdat het een kort rondje betrof en een lekke band een erkend materiaaldefect is, werd door de jury een ronde vergoeding aan Tim toegekend. Zodra de voorste van het peloton weer in zicht waren, mocht hij weer aansluiten en zat hij weer in de wedstrijd.

De Finale

Vooraan bleven er zo’n 30 renners in de voorste groep over die kans maakten. Tim was duidelijk één van de sterksten in koers en martelde zijn concurrenten voortdurend met explosieve tempoversnellingen op de technische passages. De rest moest vaak op hun tanden bijten en probeerde in de stukken achter op het rondje waar de wind tegen stond de benen te sparen. Met nog een ronde of zeven te gaan nam de regen toe. De eerste grote kanshebber die uitgeschakeld werd voor de overwinning was Wessel van Kesteren, de sterke man uit Alphen aan den Rijn die Tim eerder bij de Rijswijkse Jeugd meerdaagse in de lange tijdrit met een minimaal verschil wist te verslaan. Niet veel later gleed ook de in vorm zijnde Rijswijker (2 overwinningen in de weken voor het NK) Teun Berkhout op de gladde stenen onderuit.

Met nog vijf ronden te gaan nam de spanning in het publiek toe. Er was vanaf dat moment geen mogelijkheid meer tot rondenvergoeding bij pech. Van de Spartaan kon Lucas zich goed handhaven in zijn groep die rond plek 40 in de wedstrijd reed, Niels knokte nog steeds en zat ergens rond plek 68. De omstandigheden maakten dat alleen de allersterksten zich vooraan konden handhaven. Maar alleen sterk zijn was niet genoeg. De vele bochten in combinatie met de nattigheid en de steentjes vroegen veel van de technische kwaliteiten van deze jongens. Tim had de opdracht om in deze fase altijd bij de eerste vijf te zitten zodat hij op elke aanval zou kunnen reageren.

Laatste rondes

In de één-na-laatste ronde, in de laatste bocht van het parcours, gleden diverse renners onderuit. In één klap verdwenen de titelaspiraties voor deze mannen in de goot en restte hun enkel nog een uitrijronde zonder strijd. De bel luidde bij passage voor de laatste ronde. Tim zat op kop van het peloton om als eerste het technische stuk in te gaan. Hij kon daardoor het tempo bepalen en het risico op vallen voor zichzelf beperken. Na de moeilijke bochten om de dijk bij het pleintje achter de kerk op en af te gaan, was het achter hem een strijd om de posities.

Tim: Kampioen!

Op het lange stuk met wind tegen probeerde Stijn van Dongen een verrassingsaanval te plaatsen. Met een snoeiharde versnelling knalde hij over iedereen heen en probeerde afstand te nemen van de voorste groep. Tim zag deze aanval komen en kon als enige reageren op die versnelling. Onder geen beding wilde Tim achter iemand door de laatste bocht aan fietsen. Met een geweldige krachtexplosie passeerde hij Stijn en zorgde ervoor dat hij degene was die het tempo om de laatste bocht in te sturen kon bepalen. Tim hield zijn fiets overeind, Stijn hield zijn fiets overeind, maar de twee daarachter gleden onderuit. Het publiek bij de finishlijn kreunde, in één klap was de droom op een goede klassering van hun kind/pupil in duigen gevallen. Ondertussen gooide Tim in de laatste 200 meter naar de finish zijn allerlaatste krachten uit de benen en mocht bij het passeren van de finishlijn zijn arm in de lucht steken. Gewonnen. Tim van der Velden flikte het weer, hij is wederom Nederlands Kampioen op de weg.

Stijn van Dongen (2e) en Raf Bastiaanssen (3e) completeerden het podium. Lucas behaalde een 41e plek, Niels werd 69e en Teun wist door zijn valpartij de finish helaas niet te halen.

Met het behalen van de Nederlandse titel op de weg bij categorie 7 heeft Tim een unieke reeks van titels aan elkaar geknoopt. Van Cat 1 t/m 7, hij was bij elk georganiseerd NK op de weg de beste. Een prestatie die de geschiedenis boeken ingaat en waar ze bij RWV de Spartaan en in Rijswijk trots op mogen zijn.